San Blas eilanden, vreselijk!!!!
Hola Amigos,
Het is al een tijdje geleden dat ik iets op mijn reisblog gezet heb maar dat komt omdat ik even wat andere vervelende prioriteiten had. Om je even een idee te geven wat die prioriteiten in de afgelopen 3 a 4 weken waren: Canopy tour over de jungle van Costa Rica ( je hangt aan lijnen van 1 KM lang die 100 boven de grond hangen en je vliegt als superman over de jungle), BBQen bij een klant van de Vakantiebeurs met een groep vrienden, strand bezoeken waar s'avonds in 1 maand 20.000 schilpadden naar toe komen om ieder 150 eireren te leggen, surfen en Spaans leren in Nicaragua, nachtleven induiken in Panama city, 6 daagse zeiltrip van Panama naar Colombia, relaxen en snorkelen op de San Blas eilanden. Dit komt vast heel hard aan als je op kantoor achter je bureau zit maar ik wilde je geven een kleine update geven ; ).
In San Juan del Sur heb ik het Australische koppel en de brandweerman uit Spanje verlaten om door te gaan naar San Jose in Costa Rica. Je hebt 2 a 3 weken intens met elkaar opgetrokken en een mega leuke tijd gehad en dan verlaat je elkaar weer en de kans is erg groot dat je elkaar nooit meer ziet. Dat gevoel leeft dan ook altijd bij beide partijen en daardoor is zo'n afscheid ook atlijd best intens. Daarna prop al je kleren weer in je backpack en met 25 kilo op je rug loop je weer de straat op op zoek naar de locale bus die je naar de volgende plek brengt. Vaak na 3 of 4 verschillende bussen en wat sjansen met locals van 60+ kom je aan op je volgende bestemming. De ervaring om met zo'n bus te reizen is ook geweldig. Niet alleen omdat de chicken-bussen zo old-fashion zijn maar omdat zo'n bus waar je met max 50 man in kan zitten volgepropt wordt met 70 a 80 man. Mensen zitten bij elkaar op schoot en hangen uit de bus maar iedereen lacht en niemand is geirriteerd omdat hij geen plek heeft.In de trein in Nederland wordtje al geirriteerd als hij 5 minuten te laat komt. Hier in de bus sta ik uiteraard ook op voor oude mensen of moeders met baby's en ik kan je vertellen dat deze bussen niet gemaakt zijn voor Europese maten. Met mijn nek op 90 graden tegen het dak gedrukt sta je een uur of 2 a 3 naar buiten te kijken. Wel vind reizen in een bus (als ik kan zitten) heerlijk. Je geeft je over voor 5, 7 of soms wel 13 uur rit en je kunt lekker uitrusten. Je doet helemaal niets, beetje lezen, slapen en je denkt veel na, soms wel eens teveel ; ).
Maar goed, je gaat weer alleen op pad en soms is dat eenzaam en vermoeiend want iedere keer moet je weer jezelf opladen om tijd en energie te steken in nieuwe mensen. Maar dan ineens arriveren er weer mensen waar je eerder een leuke tijd mee hebt gehad. Zo kwam in na 2 dagen in Panama city een Franse vriend tegen die ik in Belize en Antigua had ontmoet. Met hem en mensen uit Canada, Israel, Amerika hebben we een paar mooie dagen gehad. 2 Mexicaanse die ik ontmoet had in Mexico waren voor een korte vakantie naar Panama en Costa Rica gekomen. Met hun kon ik goed mijn Spaans oefenen en zij hebben me meegenomen naar een grande fiesta met alleen maar locals. Dit was een mega groot gebouw met veel verschillende zalen. Alle muzieksoorten, pop, rock, dance en helaas ook salsa want voordat ik wist werd deze gringo weer op de dansvloer getrokken en stond ik weer als een boer alle schoonheid uit die dans te hakken. Hier moet ik snel maar iets aan gaan doen in Zuid-Amerika.
SAN BLAS
Ik deel nog2 gave ervaringen met je en dan moet je echt weer aan het werk. Met een Noor, een Ier, een Israelische jongen hebben we de zeiltocht van Panama naar Colombia geregeld. In totaal zijn 8 mensen (incl. captain) op een 52 feet zeilboot. De eerste 4 dagen zeil je een beetje tussen de eilandjes van San Blas door, in de middag kiezen we een eilandje uit en gaan we er met een rubberboot op uit. San Blas, echt vreselijk!!! Dolfijnen zwemmen té dicht bij de boot, de melkweg geeft iedere avond teveel licht, het zand is té wit, de zeesterren zijn té groot, aan de palmbomen hangen téveel kokosnoten, mijn handen worden té gerimpeld van het té blauwe warme water en de krab en kreeften die we van de locals kopen zijn zo groot dat ze zeker 5 minuten langer nodig hebben om gaar te worden. In reisbureaus of reiswebsites zie je wel eens foto's van eilandjes die te mooi zijn dat ze bijna niet echt kunnen zijn. Nou ze bestaan echt en er zijn er wel meer dan 350 op weg van Panama naar Colombia, 'de SanBlas eilanden'. Om ieder eilandje loop je binnen 10 minuten heen en op ieder eilandje leven niet meer dan 2 families en hun hele Kuna cultuur is in orginele staat gebleven. In de middag kiezen we een eilandje uit en gooien we het anker uit en met een klein rubberbootje peddelen we naar het eiland.
De eerste avond zijn we met z'n vieren in het bootje naar eilandje gegaan en in totaal waren er nog 5 andere reizigers. We hadden rum en bier meegenomen en met 9 verschillende nationaliteiten zaten we rond een grote tafel met kaarslicht te praten en de flessen drank door te geven. Goed in de olie gingen we terug met het rubberbootje en we hadden nog 50 minuten peddelen te gaan. Je kunt je voorstellen dat hier, in de middle of nowhere, pik en pikdonker is op zee. En daar gingen we dan met z'n vieren de grote boze zee op in beschonken toestand. Iedereen was had genoeg drankjes gedronken maar de Ier was helemaal de weg kwijt. Hij heeft ons allemaal wel 4 keer in het water gegooid en ik kan je vertellen dat het best eng is in het donker met zulke hoge golfen maar hij was niet te stoppen. Toen we na de 4de keer weer uit het bootje lagen hoorde we een aantal keer iets uit het water springen maar we konden niets zien. Waarschijnlijk was het een dolfijn die het leuk vond om met ons te spelen maar op zo'n moment met JAWS in je achterhoofd ben je daar niet heel erg zeker van. Als vier bange jochies klommen we terug in de boot en ik heb nog nooit 4 jongens zo hard zien pedellen in een klein rubberbootje.
De laatste dag zijn Thomas, Steve en ik ( Noor, Ier en Hollander) naar een klein eilandje gevaren waar 1 Kuna familie woonde om te vragen of hij ons mee wilde nemen als hij ging speervissen. Hij liet direct alles uit zijn handen vallen, pakte zijn speer en sprong in het bootje. Na 15 minuten peddelen kwamen we bij een reef aan waar hij zijn werk ging doen. We hebben 6 grote vissen gevangen dankzij hem want mijn ene shot ging meters langs een pagagaai vis. Ik had hotdogs en chips meegenomen voor de kinderen en de rest en toen we na het speervissen terugkwamen hebben we de hotdogs en de vissen op BBQ gegooid. De Kuna's eten normaal gesproken alleen rijst met vis dus je kunt je voorstellen dat die hotdogs er als koek in gingen. Er mooi om te zien hoe zo'n familie van 9 personen leeft. Iedereen zit voor de hut, ze praten wat en hun daginvulling gaat op aan het bereiden van voedsel en andere huishoudelijke klusjes. Hun piramide (van Maslow) is ook niet zo heel groot. Zulke ervaringen als hierboven zijn moeilijk te omschrijven maar je kunt je vast voorstellen dat ik die niet zo heel vaak meer mee zal maken in mijn leven.
Dat was het weer voor nu. Ik ben nu in Cartegena in Colombia, daarna naar Bogota en daarna moet ik even beslissen of ik naar de Galapagos eilanden wil om te duiken of naar Bolivia vlieg, lastig, lastig. Het wordt vast het laatste maar plannen kun je hier niet maken ; ) Leuk dat je mijn verhaal hebt gelezen en leuk om iets van je te horen.
Liefs
Tim
Reacties
Reacties
Hey Ouwe chiller,
Klinkt goed gozer. Je heb de vaart er goed in zitten. Ik kwam ineens ff uit mijn winterslaap!!!
Veel plezier jongen... Colombia moet ook slecht toeven zijn hoorde ik.
Laat je de lijnen een beetje links liggen!
Cheerio
Guus
Ha Timmie,
Goh klinkt niet best allemaal. Dat je het daar uithoudt....
Hier alles goed! Nog een weekje genieten van mijn vrije tijd en dan begint het werkende leven weer!! Ik heb er zin in!
Ben benieuwd naar je volgende verhaal!
Geniet lekker!
xxx
Dag lieve Tim,
Nou we hebben dan wel even moeten wachten op het volgende reisverslag maar het was weer de moeitje waard. Wat een verhalen. Ik heb het idee dat je er ook alles uihaalt. Geniet lekker verder. Maak mooie vrienden en pas heeeeel goed op jezelf. Wij gaan deze week weer wennen aan vrieskou en sneeuw.
Maar zoals je al gehoord hebt genieten wij van onze mooie, lieve, stoere Kleinzoon SEES. Het is geweldig.
Tim reis lekker verder en gun ons de mooie reisverhalen. liefs, Maya
He tim, volgens mij heb je de smaak nu echt
Goed te pakken daar. Wat een verhalen!
Ik ga snel weer ah werk hier! Geniet ervan gozert!
Gadverdamme, wat een naar verhaal zeg! strontvervelend lijkt me wel dat witte strandzand tussen je tenen. Schuurt weer je doorweekte tenen van het zilte water door.... DRAMA! geniet er van man! ik lees je vervelende verhalen altijd! Groetjes
Jeetje pik! Wat een drama.... En daarbij vergeet je nog te melden dat zo'n kreeft ook nog een kloteklus is om goed open te maken. Sterkte daar en hou vol.
Ik klap mijn laptopje nog even open om die akelige foto's van je te bekijken.
Keep in touch.
Bart
Jaloers....
Lieve Tim,
Wat een verhalen zeg en dat maak jij allemaal mee!!! geweldig. Daar kijk je straks je hele leven op terug.
Wat is het leven bij ons dan betrekkelijk he, wij werken allemaal voor een mooi huis, auto en dure vakanties en dan de Kuna mensen als ze maar te eten hebben is het goed. En dat reizen met de bus lachen joh. Jij gaat nooit meer zeuren over het openbaar vervoer in Nederland. Dat ik nou via jouw reisverhalen moet lezen dat Aniek een zoon heeft, ga je moeder daar eens even op aan spreken.
Tim ga vooral door met je avonturen en laat ons mee genieten oké
Dikke kus Ellen
Fantastisch Tim en wat een mooie foto's!!
Hey Timmiboy,
Mooie verhalen hoor! Ziet er echt top uit!Voornamelijk dat verhaal met z'n vieren op dat bootje moet (achteraf) erg leuk zijn geweest! Pas je op voor al dat vrouwelijk schoon daar? Have fun, adios!
Mooi verhaal Timmieboi! Om je even een beeld te geven van de gang van zaken hier: Het wordt net pas een beetje licht buiten, terwijl 2 uur geleden de wekker al ging. Qua temperatuur doen we vandaag zo'n 4 a 5 graden Celsius, maar aan het eind van de week verwachten ze sneeuw, ijzel en extreme kou. Nu miezert het een beetje, en de mensen buiten lopen, ingepakt in winterjassen en dikke sjaals snel en chagrijnig voorbij. Rechts van mij zit Menno, met z'n jas nog aan, een beetje doelloos naar z'n scherm te staren. Ik denk dat ik zo nog maar een koffie (uit de automaat) pak en een begin aan weer een lange dag hard werken ga maken... Zucht...
JALOERS!!! Maar vooral zo heerlijk voor jou en zo goed om te horen dat je volop aan het genieten bent!!!!!
Wat een verhalen en foto's weer!!! Ennuh.... dat het even radiostilte was betekent alleen maar dat jij gewoon volop bezig bent met genieten!
Hier alles goed, zoals je leest winters, maar dan kunnen we lekker achter jouw tv bij onze eigen gashaard of aan de eettafal ook bij de gashaard de emo verhalen van andere mensen horen en uitwisslen :) :)
Veel liefs Nien (en Siev)
Tim, bedankt voor deze onderbreking zo net na de pauze. Ik kan weer heerlijk aan de slag achter mn bureautje. Goed om te lezen dat het leven daar nóg mooier is dan verwacht...moeilijk hoor al die keuzes!
Have fun!
X Olga
Lieve Timmie!
Ik zat toevallig van de week aan je te denken dat ik al zo lang niets meer van je vernomen had. Leuk weer om te horen en te zien wat je daar allemaal uitspookt en dat je zo geniet.
Ik heb niet zoveel te vertellen als jij. Ik werk veel bij Parkcafé en Zocher en ben voor de rest op zoek naar een grote-mensen-baan wat niet echt wil lukken. Maar verder gaat alles prima. Afgelopen weekend Smartlappen gehad wat weer erg gezellig was!
Weet je al waar je kerst en oud en nieuw gaat vieren?
Dikke kus, x Big
Vreselijk genieten!
Lieve vrienden,
wat veel berichtjes en wat fijn om die te lezen. Colombia is echt de bommmmm.... Alles wat ze zeggen is waar maar dan x 2.
Ik ga nu even kijken kijken waar ik Kerst ga vieren want ik zit eraan te denken om dit in Bolivia in een weeshuis te gaan doen. Even iets teruggeven aan Latijns-Amerika maar dat kan nooit meer op break-even uitkomen. Als de plannen voor het weeshuis rond zijn dan ga ik met de digitale pet rond want ik wil natuurlijk wel wat lekkers kunnen koken daar en wat leuke kado's kopen voor die kids, en aangezien ik niet werk zullen jullie mij (de kids) een beetje moeten helpen. Aangezien er op dit blog meerdere zelfstandige ondernemers actief zijn kom ik ook met een business voorstel ; ).
Hasta luego
Tim
Hoi Tim,
Wat een prachtige verhalen weer. Je doet wel heel veel en alles erg snel. Ik lees dat je zelfs de kerst al heb gepland.
Ik heb ook genoten van al je foto's.
Blijf genieten en neem de tijd.
Dikke pakkerd en groetjes uit rheden
Hallo Tim!
Eindelijk je site gekregen van je moeder.
Wat fijn dat je zo geniet! Leuke verhalen en schitterende foto's!
Hier gaat alles z´n gangetje. Tosca en Emy zijn druk met zwartwerken (5 dec) en de 1e carnavalsavond zit er ook al weer op.
Wij blijven je volgen!
Groetjes,
Je (ouwe) overbuurtjes
Henk en Jeannette
Hoi Tim,
Wat een verhaal zeg, geweldig avontuur en schitterende foto's.
Ontzettend leuk om je zo te volgen.Wij gaan ons opmaken voor het Sinterklaasfeest.
Geniet van alles wat je ziet en meemaakt, ben benieuwt hoe je ervaring zal zijn in het weeshuis.
Groeten vanuit een koud Epe.
Eva
Hallo Tim, wat geweldig allemaal, ik heb je nog niet op skyp gesproken, maar je verhaal was weer heel leuk.Super, dat je van plan bent om in een weeshuis te gaan werken en natuurlijk steunt iedereen jou, laat ze maar betalen hoor , voor jouw mooie verhalen, misschien tot vanavond. liefs mama.
Mooi verhaal ouwe! Ik zit elke dag keurig van negen tot vijf te bellen en te mailen maar ik ben blij dat jij het ook naar je zin hebt!
Hoi gozer, wat een verhaal zeg! Geniet van deze tijd je maakt echt iets bijzonders mee. Hier in nederland nu al -4 en kans op sneeuw dan is het heel mooi om jouw verhalen te lezen over die mooie eilanden. Veel plezier nog en de groeten uit schoonhoven ciao Paul, Maaike, Cas en Louise
Hallo Tim,
Wat heb jij het naar je zin, prachtig die verhalen en foto's, heel anders dan van Tim en Leonie maar zeker zo mooi. Leuk dat we jou ook kunnen volgen.
Ga vooral door met genieten en verhalen schrijven en nog heel veel plezier.
Groetjes Theo en Gerrie
Kut verhaal, kut foto's.
Hopelijk kom je de volgende keer met wat beters.
He Timmelbimmel,
Wat een nare ervaringen allemaal weer...klinkt echt als een straf daar te moeten zijn ;)
Geniet ervan, doen wij hier ook!
Anniek
Ik ben weer mooi !Dus de laatste verhalen.Enig dit verhaal over Kerst.Doe snel wat in de pot!Is het een bekend kinderhuis? en hoe kom je aan een adres?:"Je geniet nog steeds?Wat zal je veel verhalen hebben. Goede Kerstdagen en veel succes.Je bent een Kei.Veel goeds, Greet.
Hola!
Ik ben op zoek naar mensen die willen bijdragen aan mijn scriptieonderzoek, dat gaat over ‘Language tourism in Central America’.
Mijn naam is Tessa Getrouw en ik ben vierdejaarsstudente International Tourism Management and Consultancy aan de NHTV in Breda.
Zelf ben ik altijd al geinteresseerd geweest in het leren van andere talen en om deze reden ben ik 6 jaar geleden Spaans gaan leren in verschillende Spaanssprekende landen. Vorig jaar, tijdens mijn stage bij een taalinstituut in Honduras, heb ik veel geleerd over taaltoerisme en besloot daarom mijn afstudeerscriptie hierover te doen. Ik doe research naar de factoren die van invloed zijn op de besluitvorming van studenten die Spaans willen leren in Midden Amerika.
Onderstaand vind je de link waarmee je wordt doorgestuurd naar mijn enquete over taaltoerisme in Midden Amerika. Lees de vragen goed door om misverstanden te voorkomen. Het invullen van de enquete zal ongeveer 5-10 minuten duren.
http://www.studentenenquete.nl/vragen/index.php?sid=19499&lang=nl
Hartelijk dank voor je medewerking!
Groetjes, Tessa Getrouw
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}